Groeneweg

Gisteren zijn we uit sant Llorenç vertrokken. Het weer was niet erg uitnodigend om in de omgeving te wandelen en we moesten nodig contant geld pinnen, de meest nabije geldautomaat was 15 km en een behoorlijke klim verder op. Het regende bij het ontbijt en het was de eerste keer dat we de tent nat moesten in pakken, ongelooflijk maar waar!
We reden maar La Bisbal, ca 65 km. Onderweg kregen ze alle twee het R1 gevoel (voor de niet lange afstand fietser: onverharde modderige paden). In de middag ontwikkelde er voor ons een grote onweersbui, in een gehucht bij een consultatie bureau konden we onder een afdak schuilen tot de bui was overgedreven.
In La Bisbal vonden we het genoeg, we waren moe en zochten een hostel.
Vanmorgen reden we het laatste stukje maar Calogne. Het feest van de herkenning was begonnen! Bij Casa Ramar was een welkomstbord aan het hek bevestigd, en een hartverwarmende ontvangst met de inmiddels traditionele Santiagotaart! Geweldig.
De fietstocht zit er op, het zal wel even wennen zijn.
Hartelijke groet Thijs en Jet

We werden vanmorgen wakker onder een stralend blauwe lucht, de wind was nagenoeg weg, een prima dag om de col de Manrell naar Spanje te nemen. Om 9 uur zaten we op de fiets voor een klim van 15 km maar een hoogte van 715 m. Het was een vrij smalle weg met steeds een steile “afgrond” er naast, er was gelukkig weinig verkeer meestal als er een auto wilde inhalen hielden we even stil. De vergezichten werden steeds indrukwekkender na 11 km dronken we koffie op een terrasje van een hostel. Daar hing een gedenksteen dat hier in 1939 de verdreven spaanse presidenten van de republiek, hier Frankrijk waren binnen gekomen. De rest van de klim was het steilste stuk en over 1,5 km onverhard (Frankrijk onderhoudt de weg daar niet). Net over de grens werd het weer een prachtige asfalt weg en niet zonder reden: er stond een monument voor Lluis Companys één van de verdreven presidenten. Verder bleek dat de pas een belangrijke vluchtweg geweest was na afloop van de Spaanse burgeroorlog. Ca 470.000 mensen vluchten maar Frankrijk en Zuid Amerika. Op een uitzichtpunt zagen we ver beneden ons de drukte op de pas van le Perthus, uit de verte leek het stromend water maar door de verrekijker bleken het geparkeerde auto’s te zijn. Na een afdaling van 10 km moest op nieuw geklomen worden: maar Terrades. De navigator schat dat we vandaag zo’n 1000 hoogte meters hebben overwonnen. We staan nu op een rustige camping in de Pyreneeën en overwegen om hier een dagje te blijven.
Hartelijke groet Thijs en Jet

De afgelopen 5 dagen zijn erg leuk en gezellig geweest. Door het wat mindere weer hebben we veel van de omgeving van Argeles gezien.
Vanmorgen zijn eerst M&R en de kindjes uit Argeles vertrokken en nadat we de stacaravan opgeruimd hadden zijn wij aan onze laatste etappe begonnen. De weersvoorspellingen gaven aan dat er veel wind uit het zuidoosten 100 km/hr. Na de eerste col bij Llauro op 270 m begon het inderdaad steeds harder te waaien, de col naar Spanje ligt op 715m daar zal het wel nog harder waaien. We besloten om die col vandaag niet te nemen. We vonden een mooie camping in Maureillas waar we de middag met wandelen en zonnen doorbrachten. Marian belde dat ze weer veilig thuis gekomen zijn. Het is een goed gevoel dat alle kinderen weer veilig in Nederland zijn (ook Peter en Lorena zijn weer terug).
Groetjes Thijs en Jet

Vandaag begint het weer te verbeteren. We vieren onze uitgestelde trouwdag in Collioure met een lunch op een terras. We hebben de zomercamping van Roy en Marian bekeken, het was voor de fam een bijzondere ervaring om in het voorjaar de camping te zien, hij was nog niet open en een beetje triest om te zien. Maar er werd druk gewerkt om hem klaar te maken voor het seizoen.
Groetjes Thijs, Jet en de kids.

Gisteravond begon het te regenen en s nachts ook loei hard te waaien. Gelukkig waren we in een chambre d’hôte terecht gekomen zodat we er geen last van hadden. We maakten ons wel zorgen over Roy en Marian met de kids. ‘s morgens bij het ontbijt troffen we een zeer verontruste gastvrouw die ons duidelijk maakte dat het niet verantwoord was om op de tandem maar Argeles te gaan aangezien er windsnelheden tot 120 km/hr verwacht werden en veel regen (code oranje). Na het ontbijt met Roy gebeld het was bij hen ook erg slecht, alleen Mika had in de tent geslapen de rest in de caravan. Hij wilde ons met de auto komen halen het was ca 25 min rijden. We mochten de tandem laten staan en later in de week ophalen.
Op de camping bij Roy hebben we een mobile-home gehuurd met verwarming want de max temperatuur is vandaag 8 graden.

Nog 40 km naar Argeles, van Marian een sms gekregen dat ze met de girls veilig zijn aangekomen. Het weer hier laat te wensen over, koude wind 12 graden geen zon en af en toe regen.

Vanmorgen na 20 km bij de gebruikelijke koffie pauze hadden we een bijzondere ontmoeting. Voor een bar in Estagel stonden twee fietsen, één met fietskar, Nederlands vlaggetje en banner met de tekst “6000 km fietsen voor MS”. In een flits zag ik twee reportages in Op Pad en in de Jacob staf voorbij komen. Binnen zaten inderdaad Pieter Bas, Ellen en de kleine Fenna (22 maanden). Ze fietsen in 5 maanden van Nederland via Vezelay, le Puy en Valencia naar Santiago en vandaar weer terug naar Nederland. Ze doen dit omdat het leuk is en halen gelijk sponsor geld binnen voor onderzoek naar MS. Kijk voor het hele verhaal op hun website: www.wielenopweg.nl
Het was voor ons een hele bijzondere ontmoeting, waarbij veel wederzijdse ervaringen werden uitgewisseld.
Na de wat langere koffie pauze begonnen we aan een bijzonder traject met redelijk wat klim werk door de Pyreneeën Oriëntales maar met erg mooie vergezichten.
Ondanks het mindere weer een bijzondere dag.

Vanmorgen net na het oppakken van de tandem kregen we een sms van Roy met de vraag waar wij waren. Wij moesten hoog nodig maar een super want door de 1 mei viering waren veel winkels gisteren dicht. We spraken af bij de Inter Marche in st Martin, daar waren wil veel eerder dan gedacht en ook bleken de winkels daar gewoon open. Uit eindelijk zijn Roy en Mika maar st André de Roquelongue gekomen. Daar hadden we een korte meet and greet met koffie en cola op een terrasje.
Van Roy kregen we net een berichtje dat ze in Argeles zijn aangekomen,
gisteren hadden ze weer eens veel geluk, de eerste camping waar we maar toe reden was nog dicht de volgende in een plaatsje verder was op 1 mei open gegaan. De tent stond nog maar net of het begon te regenen en na enige tijd zelfs te hozen met harde wind vlagen. De tent bleek onder die omstandigheden niet meer helemaal waterdicht, geen echt probleem echter.
Hartelijke groet thijs en jet

Op de foto zie je hoe je hier het bos in gestuuurd kunt worden. Met Jet als navigator overkomt je dit absoluut niet, ze geeft geroutineerd de aanwijzing of port mij in mijn linker- dan wel rechterzij al gelang de richting van de route.

Vandaag reden we door de kloof van de Herault fascinerend na een klim van enkele km kijk je ineens in een diep dal met een rivier in de diepte, dan de snelle afdaling de kloof in met schitterende vergezichten. Vervolgens een brug over en aan de andere kant weer omhoog dan opnieuw de kloof in; mogelijk nog mooier. Ik denk dat je hier in de zomer niet wilt fietsen: veel te veel auto’s met touristen op een smalle weg, vandaag alleen de postauto die ons enkele keren inhaalde.

Naar Argeles is het nu nog ongeveer 200 km. We hopen daar op 4 mei aan te komen.
Het weer is hier wat slechter geworden, voor het eerst sinds weken wat regen, maar mijn regenjack moest weer snel uit er kwam meer vocht in mijn jack dan dat er regen op viel.
Iedereen een fijn weekend!

Vandaag letterlijk en figuurlijk een top dag. Het is hier volop zomer. Het is ook top dat we aan het eind van het traject een behoorlijk lange klim naar een pas vrij gemakkelijk konden doen. De weg naar de pas was spectaculair, voor ons steeds maar steile rotsen we vroegen ons regelmatig af waar we nu er overheen moesten. Als toetje staan we nu op een unieke camping in een groen dal tussen de kale rotsen. Het enige minpunt is dat er intussen een vlagerige wind staat. We hopen dat de tent vanacht niet wegwaait.

Vandaag hebben we een zondagse afstand van 47 km afgelegd. Weer erg genoten van de schitterende vergezichten, mooie groene weiden met hier en daar een bloeiende fruitboom. In het oosten steeds de bergen, in de buurt van Grenoble met hier en daar wat sneeuw. We hebben onderweg een bezoek gebracht aan le palais ideal van de postbode Cheval in Hauterives. Hij bouwde in zijn tuin een kunstwerk uit stenen, schelpen en kalk.
Op de foto’s een gedeelte van het kunstwerk en Jet bij de dagelijkse gang maar de bakker. De camping baas kwam twee stoelen en een klap tafel brengen.
Hartelijke groet van thijs en Jet.

De afgelopen dagen hebben we steeds langs de rivier de Ain gefietst. Een prachtig traject! Af en toe leek het dal meer op een kloof, er moest ook veel geklommen worden zodat het redelijk zware trajecten waren. Er zweefden regelmatig grote roofvogels boven onze hoofden vooral rode en zwarte wouwen.
Vandaag reden we langs het huis van Saint-Exupery schrijver van oa de kleine prins.
We zijn nu bij de Rhone, morgen gaan we aan een nieuw traject beginnen parallel aan de Rhone en die de dalen van de Isere en de Drôme dwars oversteekt. Dat wordt regelmatig tot boven de 500 m klimmen.
Goed weekend allemaal

Vandaag een rustdag. Morgen hebben we een flinke klim voor de boeg dus nu de benen wat ontspannen. We maakten een klein ritje naar Chissey sur Loue waar een Romaans kerkje van St Christoffel staat, beschermer van de reizigers. Die kunnen we maar beter te vriend houden. Thijs pleegde wat onderhoud aan de fiets en ontdekte dat het derailleurwieltje een tandje miste. In Arc et Senans ( 3 km ) zat een fietsenmaker die kon of wilde ons niet helpen. Dan morgen maar naar de volgende. We kunnen wel fietsen met dit kleine mankementje. De avond is nu een beetje fris maar we hebben een overschot aan brandstof dat niet meer in het tankje past dus Thijs heeft de brander onder het afdakje aangestoken. Best lekker warm nu. Groetjes tot het volgende berichtje.

De ontvangst bij het NL echtpaar was een goedmakertje voor dat hotel. De gastenkamer hier was tot in de puntjes verzorgd met een eigen luxe badkamer. We hadden pas laat in de middag gebeld dus ze hadden niet op B&B gasten gerekend en verwachtten zelf gasten. Voor ons geen probleem, we aten ons eigen eten op, na 100 km fietsen smaakt alles goed! Heerlijk geslapen. De gastvrouw had een lekker ontbijt voor ons klaargemaakt en kwam er gezellig bij zitten. Veel gekletst, ze wonen er nu 5 jaar en hebben het huis vrijwel helemaal zelf opgeknapt. Door al dat gebabbel was het al tegen half 10 voor we vertrokken voor alweer een mooie zonnige tocht door het Franse landschap waar de koolzaadvelden al geel beginnen te kleuren. Rond 1 uur bereikten we MARNAY, dit is het eindpunt van deel 1 van de Groene Weg. s Middags bekeken we Salin, een voormalig zout winnings fabriek met heel bijzondere bedrijfsgebouwen en woningen. Deze avond vonden we een camping die open was. Een boerderij camping. We sliepen deze nacht ( na 69 km) heerlijk in ons tentje naast de kippen, schapen, geiten, kalkoenen en ganzen.

Op dit deel van het traject is er nog geen enkele camping open, we zochten weer een hotel of iets dergelijks. In Darney was een hotel iets buiten de stad. Aan de buitenkant zag het er redelijk uit binnen was het een en al vergane glorie. Het hotel was “complet” maar uiteindelijk was er nog een kamertje vrij. We hadden niet veel keus dus we namen hem tegen sterk gereduceerd tarief. De sleutel van de kamer was zoek, maar de chef, die lag te slapen, wist zeker waar die was. Het eten ‘s avonds was ook een belevenis op zich. De chef kwam het dag menu aanprijzen, het leek heel wat en het was prima om op te fietsen zei hij. Het bleek witte rijst met gebraden kippenpoot. Ondertussen was de sleutel ook niet gevonden, ‘s nachts hebben we de kamerdeur geblokkeerd met het voeteneind van het bed. Na het ontbijt snel weg. Prachtig weer en mooie route langs de Saône, weer geen camping, nu opweg maar een B&B bij een Nederlands echtpaar. {100 km)
Groetjes T&J

Vandaag zjn we in Luneville aangekomen, het was maar een kort traject (45 km). We kozen voor deze afstand
a) omdat we gisteren 90 km met veel klimmen gedaan hebben;
b) er geen camping wat verderop is.
De camping van Luneville was nog dicht. De hotels in het centrum zijn of erg duur of in het weekend dicht. We zitten nu in een hotel van Campanile aan de grote weg maar wel aan onze route. We rijden de laatste dagen door Lotharingen met een mooi golvend landschap. Erg dun bevolkt en oude dorpjes. In Luneville staat een chateau uit begin 18e eeuw van Stanislas, het wordt mooi gerestaureerd.
Het was vandaag mooi fiets weer veel zon met een frisse achterlijke wind.
Fijn weekend thijs en jet.

De afgelopen dagen was het steeds koud weer met af en toe lichte regen. Vandaag zien we de zon regelmatig en is de temperatuur aangenaam. Je kunt merken dat we de Ardennen bijna gehad hebben. We zijn de franse grens gepasseerd. Gisteren waren we in luxemburg stad, vandaag in Metzervisse.

De foto is de ruïne van de burcht van Pettingen. Groetjes.

Zo zonnig als het woensdag was zo nat was de donderdag. Deze dag reden we van Marian naar Kinrooy. Heel veel motregen en regen. We zijn de regenpakken niet uit geweest. Maar….. we hadden de wind achter. Via Veghel- (Bij een kop koffie in eetcafè op het plein mat aardige uitbaters even opdrogen) naar Helmond, (langs de Zuid Willemsvaart) waaer opdrogen; door naar Nederweert en verder naar Stamproy. Hier kregen we de eerste fietspech: Pedaal van Thijs begaf het. We reden 2 km terug naar Stamroy, een fietsenmaker aldaar zette er 2 nieuwe op. We zochten en vonden een camping met 94 km op de teller. De eerste nacht in het tentje was weer even wennen; was behoorlijk koud (2°C).

Vrijdag 9 april verder gesjeesd langs Zuid Willemsvaart. Deze dag was weer zonnig en droog, wel fris.
Rond het middag uur in Maastricht waar de terassjes langs de Maas al vol zaten. Hier pakten we de route van de Groenweg op. Het landschap waar we doorheen komen is mooi: de fruit bomen zitten al vol knoppen en sommige bloeien al. Veel Japanse kers al in bloei. In het plaatsje Eysden bekeken we een kasteeltje en reden er wat rond. Bij de plaatselijke VVV informeerden we naar een amping en reden door naar Geertruid om daar te overnachten (53 km). Deze nacht was minder koud.

Zaterdag 10 april: door de Voerstreek met nog maar lichte stijgingen. Na Clermont begon het klimwerk, ook dit weer even wennen. Na elke klim een mooi uitzicht als beloning. Vlak voor Spa op een camping overnacht; 55 km gereden. Hele koude nacht. Toen we zondag 11 april om half acht wakker werden stond er dus ijs op de tent! Valt niet mee… Gelukkig was het een luxe caping met verwarmd toilet gebouw. Het bestelde brood bleek er niet te zijn. De dichtsbijzijnde bakker was 5 auto minuten weg, maar wel over flinke bulten. Gelukkig kwam er een aardige meneer uit Eysden die spontaan een lift aanbood. Binnen een kwartier was ik (Jet) terug met voldoende brood voor onderweg. Was ook wel nodig want de klimmetjes van deze weg doen voor het gevoel niet onder voor die in de Pyreneën (of onze conditie is nog niet optimaal).

Vandaag stond er een koude Noorden wind. Niet erg voor het klimmen, maar wel ijskoud bij de afdaling. Deze dag reden we van Spa, via Stoumont, Lierneuse, Mont le Ban naar een Camping in de buurt van Houffalize. een paar bulten van 560 en 450 meter, en veel omhoog en omlaag tussen door. maar… door een prachtig landschap.
We zitten nu op dezelfde hoogte als gisternacht (ca 400 meter). Weer heldere lucht, zal weer zeer koud worden. Gelukkig hebben we prima slaapzakken en een extra fleecedeken. Bodien zijn we moe, dus slapen lukt altijd wel.

(dit “lange” berichtje komt vanuit het restaurantje bij de Camping Moulin de Bistain, we hebben hier geen GSM ontvangst)

Groeten van Thijs en Jet

De start van onze fietstocht leek aanvankelijk niet zo goed want bij het op de juiste hoogte instellen van het zadel van Thijs begaf de schroefdraad van de zadelpenklem het, dus moest er eerst nog een bezoekje aan de fietsenmaker in ons eigen dorp gebracht worden. Gelukkig was deze net open en had hij ook de juiste maat in voorraad. Met een klein uurtje vertraging vertrokken we zo rond 9 uur.
Via de pont van Schoonhoven naar Gorinchem, over de dijk langs de Boven-Merwede en Waal en met pontje naar Brakel waar we aan de andere kant van de Waal richting Zaltbommel reden. Dit was een heel mooi stuk, de uiterwaarden hier worden beheerd door Natuurmonumenten, mooie uitzichten met als achtergrond de bruggen en de toren van Zaltbommel. Ziet er heel anders uit dan wanneer je over de brug zelf rijdt. De volgende pont, bij Alem zetten ons de Maas over, en reden we Brabant binnen. Het laatste traject ging door polderachtig landschap. Tegen half vier bereikten we ons einddoel in Berghem waar we enthousiast ontvangen werden door de kleinkinderen.
Afgelegde afstand vandaag 82 km. Was wel weer even wennen om met een volbepakte tandem te rijden.
Dankzij het mooie weer, de losgebarste lente en het comfortabele overnachtingsadres is dit alvast de eerste topdag van onze fiets tocht.